Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae cum dixisset, finem ille. Bork Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur; Cave putes quicquam esse verius. Duo Reges: constructio interrete.

Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.
An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?
Sed quod proximum fuit non vidit.

Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.

Nec enim figura corporis nec ratio excellens ingenii humani
significat ad unam hanc rem natum hominem, ut frueretur
voluptatibus.

Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur.
Aliter autem vobis placet.
Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.

Aristoteles, Xenocrates, tota illa familia non dabit, quippe qui valitudinem, vires, divitias, gloriam, multa alia bona esse dicant, laudabilia non dicant.

Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Esse enim, nisi eris, non potes. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Tuum credibile? Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia.

Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Bork Erat enim Polemonis. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Restatis igitur vos;

Quid adiuvas?: Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis.
Bork: Sed quot homines, tot sententiae;
Bork: Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas?
Explanetur igitur.: Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur;